KALENDARIUM ŚW. FRANCISZKA

 W bogatej rodzinie kupieckiej Bernardone przychodzi na świat chłopiec. Na chrzcie otrzymuje imię Jan; Jego ojciec po powrocie z Francji (syn urodził się w czasie jego nieobecności)zmienia jego imię na Franciszek.

1202
Wojna między Perugią i Asyżem. W bitwie pod Ponte San Giovanni, Franciszek zostaje wzięty do niewoli i uprowadzony do Perugii.
1204
Długa choroba Franciszka.
1205
Franciszek w odpowiedzi na wezwanie papieża dołącza do wyprawy krzyżowej. Wspaniale wyposażony wyrusza w drogę. W Spoleto, podczas snu ma widzenie i otrzymuje polecenie powrotu do Asyżu. Franciszek ulega metamorfozie. Powoli wyłącza się z życia towarzyskiego. W kościele św. Damiana słyszy głos mówiącego do niego Chrystusa: Franciszku, idź i odbuduj mój Kościół, gdyż popada w ruinę.
W Foligno sprzedaje kilka sztuk sukna zabranego z magazynu ojca, a otrzymane ze sprzedaży pieniądze ofiarowuje kapelanowi kościoła św. Damiana, lecz ten nie chce ich przyjąć. Franciszek wchodzi w konflikt ze swoim ojcem.
1206
Przed biskupem Asyżu, Franciszek wyrzeka się wszystkich dóbr i wyrusza w stronę miasta Gubbio. Potem wraca do Asyżu, przywdziewa szaty pustelnika i rozpoczyna naprawę kościoła św. Damiana i innych kościołów.
1208
W Porcjunkuli Franciszek słyszy Ewangelię czytaną w dzień św. Macieja. Odkrywa w niej swoje powołanie do życia ewangelicznego w całkowitym ubóstwie; zmienia swój ubiór, pozostawia sobie jedną tunikę, a skórzany pas zmienia na zwykły sznur. Zaczyna głosić ludziom Słowo Boże. Dołączają do niego pierwsi towarzysze, których nazywa braćmi: Bernard z Quintavalle, Piotr Cattani i Egidiusz (Idzi) z Asyżu.
1209
Franciszek pisze krótką Regułę na podstawie tekstu Ewangelii i udaje się wraz z jedenastoma braćmi do Rzymu. Papież Innocenty III ustnie zatwierdza przedstawiony przez nich sposób życia zakonnego. Bracia zamieszkają początkowo w opuszczonej chacie w Rivo Torto, potem przenoszą się do Porcjunkuli, małej kaplicy Matki Bożej Anielskiej, która stanie się kolebką Zakonu.
1213
Franciszek otrzymuje od Orlando Catani, hrabiego Chiusi, górę La Verna (Alwernia) i zakłada tam pustelnię. W kolejnych latach Franciszek wraz z braćmi odbywa liczne podróże misyjne głosząc życiem i słowem Ewangelię.
1223
W Greccio Franciszek celebruje misterium narodzin Chrystusa, buduje pierwszą bożonarodzeniową szopkę.
1224
Franciszek udaje się na Alwernię, by odbyć tam czterdziestodniowy post przed uroczystością św. Michała Archanioła. 14 lub 15 września otrzymuje stygmaty Męki Pańskiej. Podróżując na osiołku, stygmatyzowany Franciszek apostołuje w całej Umbrii i Marchii Ankońskiej.
1225
Nasila się choroba oczu. Prawie niewidomy przebywa w kościele św. Damiana. Tu pośród wielkich cierpień otrzymuje od Boga zapewnienie o swoim zbawieniu wiecznym. Przepełniony radością układa Pieśń Słoneczną.
1226
Zatrzymuje się w pustelni Le Celle niedaleko Kortony, gdzie dyktuje swój Mały Testament. Potem wraca do Porcjunkuli. Pod koniec sierpnia stan Franciszka pogarsza się z każdym dniem, dlatego bracia sprowadzają go do Asyżu, gdzie znajduje gościnę w pałacu biskupim. We wrześniu przeczuwając nadchodzącą śmierć prosi, by przeniesiono go do Porcjunkuli.
Tu w sobotę, 3 października odchodzi do Domu Ojca.
1228
W dwa lata po śmierci Franciszka, odbyła się jego kanonizacja, której dokonał papież Grzegorz IX.